Ο Χαράλαμπος Μπονάτσος έχει διαγράψει μια πορεία στα κοινά για περισσότερο από δύο δεκαετίες, όντας ένας από τους πιο έμπειρους αυτοδιοικητικούς του Δήμου Φιλοθέης – Ψυχικού.
Έχει υπηρετήσει ως δημοτικός σύμβουλος στον πρώην Δήμο Νέου Ψυχικού, ενώ στον «Καλλικρατικό»
Δήμο Φιλοθέης – Ψυχικού έχει διατελέσει αντιδήμαρχος
για περίπου 3 χρόνια. Στις φετινές δημοτικές εκλογές
ο Χαράλαμπος Μπονάτσος διεκδικεί για πρώτη φορά
τη δημαρχία, ως επικεφαλής του συνδυασμού ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ.
Λιγότερο από μια εβδομάδα πριν από το… ραντεβού
της κάλπης την Κυριακή 8 Οκτωβρίου, ο Χ. Μπονάτσος
μιλά στην ΑΜΑΡΥΣΙΑ τονίζοντας ότι συμμετέχει
«για να υλοποιήσει όλα αυτά που οι πολίτες της Φιλοθέης, του Νέου Ψυχικού και του Ψυχικού ζητούν».
Αναφέρεται στο νέο μοντέλο διοίκησης που θέλει
να εφαρμόσει σε περίπτωση που εκλεγεί δήμαρχος,
αλλά και ξεκαθαρίζει, μεταξύ άλλων, τους λόγους για τους οποίους αποχώρησε από την παράταξη του νυν δημάρχου.
Αυτό που ξεκίνησε σαν μια τυπική συνέντευξη υποψηφίου, κατέληξε κατάθεση ψυχής και σε απολογισμό
μιας μακράς πορείας ζωής -προσωπικής,
οικογενειακής, αυτοδιοικητικής.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΒΑΣΙΟΣ
Πώς αποφασίσατε να διεκδικήσετε τον Δήμο και για ποιο λόγο;
Αγαπώ πολύ τον τόπο μου για αυτό και ασχολούμαι εδώ και χρόνια με τα κοινά, ιδιαίτερα σε τοπικό επίπεδο. Έχω υπηρετήσει ως αντιδήμαρχος στον πρώην Δήμο Νέου Ψυχικού σε δύο περιόδους, το 2006-2007 και το 2009-2010. Το 2019 έγινα και πάλι Αντιδήμαρχος, στον Καλλικρατικό, πλέον Δήμο, και παρέμεινα μέχρι το φθινόπωρο του 2022, οπότε και παραιτήθηκα. Τότε, μετά από πολλή σκέψη, αποφάσισα να διεκδικήσω τον Δήμο που δυστυχώς πλέον βρίσκεται σε μία φθίνουσα πορεία, εγκλωβισμένος σε λογικές και νοοτροπίες ξεπερασμένες, οι οποίες δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες και τις προκλήσεις του 21ου αιώνα. Σήμερα, όμοροι αλλά και επαρχιακοί δήμοι λύνουν έξυπνα και αποτελεσματικά πολλά από τα προβλήματα της καθημερινότητας. Τους βλέπουμε να αξιοποιούν την τεχνολογία, να υλοποιούν την ψηφιοποίηση και να πρωτοπορούν. Στην πόλη μας, αντιθέτως, τα προβλήματα παραμένουν τα ίδια και τα ίδια από το 2010, με τη μάχη της καθημερινότητας να χάνεται. Σήμερα, που η καθημερινή εξυπηρέτηση του πολίτη μπορεί να διευκολυνθεί, να επιταχυνθεί και να απλοποιηθεί, εμείς έχουμε μείνει να συζητάμε για τις λακκούβες, να ποτίζουμε με υδροφόρες, όταν αυτές λειτουργούν και να δανειζόμαστε σάρωθρα από όμορους δήμους.
Όταν το 2019 συστρατεύθηκα με τον Δημήτρη Γαλάνη το έκανα γιατί πίστεψα ακριβώς αυτό, ότι είναι ο άνθρωπος που μπορεί να φέρει την αλλαγή και να μας βάλει σε μια νέα εποχή, αυτός που θα μπορούσε να κάνει επιτέλους τα απαιτούμενα έργα υποδομών. Δυστυχώς μας διέψευσε! Οπότε για μένα, το δίλημμα ήταν ή να πάω σπίτι μου να καθίσω στον αναπαυτικό καναπέ μου και να αδιαφορήσω – πράγμα το οποίο δεν μου ταιριάζει καθόλου – ή να βγω μπροστά και να διεκδικήσω δυναμικά την ευκαιρία να υλοποιήσω αυτά που οι πολίτες ζητούσαν, αλλά και αυτά που εγώ ονειρεύτηκα για το Ψυχικό, την Φιλοθέη, το Νέο Ψυχικό. Επέλεξα τον δεύτερο δρόμο.
Παραιτηθήκατε όμως τρία χρόνια μετά την ανάληψη της Δημαρχίας από το Προάστιο Πρότυπο. Διαβάζοντας την επιστολή παραίτησής σας, αναρωτιόμαστε: γιατί αργήσατε τόσο;
Γιατί σαν άνθρωπος θέλω να εξαντλώ όλα τα περιθώρια. Σε όλες τις σχέσεις μου, είτε υπηρεσιακές, είτε προσωπικές, είτε σχέσεις συνεργασίας δίνω δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες, συζητάω και ξανασυζητάω. Επιπλέον, αναλάβαμε τη διοίκηση τον Σεπτέμβριο του 2019 και η ομάδα μας ξεκίνησε πολύ δυναμικά. Τον πρώτο ενάμισι χρόνο υπήρξε έργο, είδαμε αλλαγές. Η πρώτη ήταν τα σχολεία, που άλλαξε η εικόνα τους. Σε κάποια έγινε απλώς μια συντήρηση, σε άλλα έγιναν έργα υποδομών. Έγινε επίσης και η πρώτη ολοκληρωμένη μελέτη για την ανακαίνιση του Αθλητικού Κέντρου, ενώ έτρεξαν και οι διαδικασίες για την υλοποίηση της ανάπλασης του Παιδικού Κήπου Πικιώνη. Έπειτα όμως τα πράγματα άλλαξαν.
Τον Μάρτιο του 2020 προέκυψε όμως και ο κορονοϊός, οπότε τα πάντα έμειναν πίσω. Εύλογα, θα μπορούσε κανείς να αποδώσει σε αυτές τις έκτακτες συνθήκες τις όποιες καθυστερήσεις.
Ναι, η πανδημία προφανώς ήταν ένα σοκ και ήρθαν τα πάνω-κάτω, πλην όμως δεν ανέκυψε μόνο στον δικό μας Δήμο. Με μια ματιά σε άλλους Δήμους, όμορους, γενικώς στην Αττική αλλά και εκτός Αθηνών, διαπιστώνει κανείς ότι έγιναν οι αναγκαίες προσαρμογές στις έκτακτες συνθήκες, αλλά το έργο συνεχίστηκε. Στον Δήμο μας βέβαια ο κορονοϊός χρησιμοποιείται ως μόνιμη δικαιολογία για όσα δεν έγιναν. Αυτό που για μένα ήταν πράγματι απότοκο του κορονοϊού ήταν το ότι τα Δημοτικά Συμβούλια γίνονταν πλέον εξ αποστάσεως, με την Αντιπολίτευση σε ρόλο θεατή -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Η ανυπαρξία αντιπολιτευτικού ελέγχου είχε ως αποτέλεσμα ο Δημήτρης Γαλάνης να χαλαρώσει και να επαναπαυθεί σε μία αίσθηση παντοδυναμίας, κάνοντας σοβαρά λάθη στη διοίκηση, τα οποία φάνηκαν πολύ γρήγορα. Τα τεχνικά έργα δεν προχωρούσαν, η υλοποίηση του Προγράμματος και των υποσχέσεών μας προς τους συμπολίτες μας σταμάτησε και το ένα λάθος έφερνε το άλλο. Αρχίσαμε να παίρνουμε την κάτω βόλτα.
Ο Δήμαρχος όμως σας καταλόγισε ότι ουδέποτε είχατε εκφράσει κάποια διαφωνία και ότι ουδέποτε είχατε διαφοροποιηθεί ή καταψηφίσει κάποιο θέμα στα Δημοτικά Συμβούλια.
Μα όταν είσαι μέλος μιας ομάδας δεν ξεκινάς ποτέ διαφωνώντας δημοσίως και σηκώνοντας αντάρτικο στα Δημοτικά Συμβούλια. Στηρίζοντας τον επικεφαλής, προσπάθησα αγωνιωδώς πολλές φορές να συζητήσω, κατ’ ιδίαν πάντα, για τα προβλήματα που έβλεπα να γιγαντώνονται. Μάταιος κόπος, δυστυχώς ουδέποτε εισακούστηκα. Για μένα όμως το χειρότερο ήταν ότι έβλεπα να απαξιώνεται οποιοσδήποτε διατύπωνε διαφωνία ή ασκούσε κριτική και να επικρατεί σιγά-σιγά μία νοοτροπία διοίκησης που καμία σχέση δεν είχε με το πνεύμα συνεργασίας με το οποίο αρχικώς ξεκινήσαμε. Όταν λοιπόν θεώρησα ότι εξαντλήθηκαν όλα τα περιθώρια και ότι η κατάσταση ήταν μη αναστρέψιμη, δεν έμενε παρά να φύγω. Και δυστυχώς τα ίδια θέματα αντιμετώπισαν και πολλοί συνεργάτες του Δημάρχου, που κι αυτοί αποχώρησαν, είτε διαφοροποιούμενοι δημοσίως και πολλές φορές κατηγορώντας τον, είτε αποφασίζοντας απλά πλέον να απέχουν. Δεν μπορεί να είναι τυχαίο ότι από τα 64 άτομα που ξεκινήσαμε μαζί στο Προάστιο Πρότυπο το 2019, έφυγαν τα 44 και σήμερα έχουν μείνει μόνο τα 20!
Σε τι διαφέρετε, τι διαφορετικό κομίζετε εσείς ο Μπάμπης Μπονάτσος και το “συμμετέχω”;
Εκτός από το Πρόγραμμά μας, το “συμμετέχω” κομίζει ένα διαφορετικό μοντέλο διοίκησης -γι’ αυτό άλλωστε και επιλέξαμε και αυτό το όνομα για την δημοτική μας παράταξη. Χρειαζόμαστε και προσκαλούμε την συμμετοχή, επενδύουμε στην συνεργασία, καλωσορίζουμε την εποικοδομητική κριτική. Οι άνθρωποι που κρίνουν σήμερα την Διοίκηση, με μια άλλη οπτική θα αποτελούσαν το δυνατότερο χαρτί μιας δημοτικής Αρχής. Θα έπρεπε να τους ενθαρρύνουμε και όχι να τους αντιμετωπίζουμε λέγοντας επί της ουσίας “πώς τολμάτε να μην είστε ενθουσιασμένοι!”. Εγώ προσωπικά, με αυτές τις αξίες έχω πορευτεί στην ζωή μου. Πιστεύω στους ανθρώπους. Πιστεύω ότι η κριτική είναι ό,τι χρησιμότερο για έναν Δήμαρχο. Από όποια θέση μου ανατέθηκε, διοίκησα με αλήθειες και δεν φοβήθηκα να ζητήσω συγγνώμη και να παραδεχτώ το όποιο λάθος μου. Αν διαπιστώσω ότι κάτι δεν πετυχαίνει, δεν φοβάμαι να το αλλάξω. Ξέρω να τοποθετώ τον κατάλληλο άνθρωπο στην κατάλληλη θέση. Δεν δηλώνω παντογνώστης, ακούω και συμβουλεύομαι πάντα τους ειδικούς. Και όλοι οι υποψήφιοι σύμβουλοι στην ομάδα “συμμετέχω”, αλλά και οι άνθρωποι που μας στέκονται στο πλευρό μας, έχουν μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Και βέβαια σέβομαι απόλυτα τους εργαζόμενους στον Δήμο, όπως άλλωστε κάνω χρόνια τώρα και με τους εργαζόμενους στην επιχείρησή μου.
Η επιχειρηματική σας δραστηριότητα, αλλά και το ότι προέρχεστε από το Νέο Ψυχικό, σας έχουν επίσης καταλογισθεί ως μειονεκτήματα, για λόγος “ταξικούς”, θα λέγαμε. Θα θέλατε να δώσετε κάποια απάντηση σε όλα αυτά;
Το έχω ακούσει και εγώ και ειλικρινά, δυσκολεύομαι να το πιστέψω. Αν ανοίξετε το λεξικό του Μπαμπινιώτη, θα δείτε ότι επιχειρηματίας είναι αυτός που φέρει την ευθύνη για την ίδρυση, λειτουργία και ανάπτυξη μιας επιχείρησης. Είναι αυτός που έχει ευθύνες καθημερινές, ξέρει να διοικεί και ξέρει να αναπτύσσει και να παίρνει και τα ρίσκα του. Είναι αυτός που πρέπει να ξέρει να βάλει τον κατάλληλο άνθρωπο στην κατάλληλη θέση. Από πότε λοιπόν είναι κακό να είναι κάποιος επιχειρηματίας και μάλιστα σε έναν Δήμο, που οι περισσότεροι κάτοικοι είναι επιχειρηματίες ή υψηλόβαθμα στελέχη επιχειρήσεων; Τι θα έπρεπε να είμαι δηλαδή άεργος ή αργόσχολος; Ή μήπως για την τοπική αυτοδιοίκηση προορίζονται μόνον δικηγόροι και μηχανικοί; Αυτά είναι αστεία πράγματα.
Όσο για το ότι προέρχομαι από το Νέο Ψυχικό, ας μας εξηγήσει κάποιος γιατί ο τόπος που γεννήθηκε ένας άνθρωπος αποτελεί μειονέκτημα; Αλήθεια, οι πολιτικοί μου αντίπαλοι που γεννήθηκαν; Και από πότε κατοικούν εδώ; Κι αν είναι για μένα μειονέκτημα το ότι γεννήθηκα στο Νέο Ψυχικό, αυτό ισχύει και για όλους τους υποψηφίους που προέρχονται από το συγκεκριμένο προάστιο ή είναι κάτι που ισχύει μόνο για μένα; Εγώ λοιπόν γεννήθηκα στο Νέο Ψυχικό, μεγάλωσα στο Νέο Ψυχικό και κατοικώ εδώ. Εάν ήθελα, μόνο και μόνο για λόγους εντυπώσεων να κατοικήσω στο Ψυχικό ή τη Φιλοθέη, θα μπορούσα να το κάνω.
Το ότι ακούγονται όμως τέτοια “επιχειρήματα” εναντίον μου, το μόνο που δείχνει είναι το πόσο έχει πέσει το επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης στον Δήμο μας. Εμένα προσωπικά αυτά δεν με αγγίζουν, όπως άλλωστε πιστεύω και κάθε σοβαρό συμπολίτη μας. Καθένας έχει διαγράψει την πορεία του και βάσει αυτής αξιολογείται.
Κλείνοντας, κύριε Μπονάτσο, ξεκαθαρίστε μας τι ισχύει: ως Αντιδήμαρχος ήσασταν έμμισθος ή άμισθος;
Η ενασχόλησή μου με τον Δήμο δεν μου έχει αποφέρει ποτέ κανένα οικονομικό όφελος. Επί Διοίκησης Γαλάνη, ήμουν μόνο τον πρώτο από τα τρία χρόνια έμμισθος και διέθεσα πολλαπλάσια χρήματα από τις συγκεκριμένες απολαβές σε θέματα εύρυθμης λειτουργίας του Δήμου και μάλιστα σε σοβαρή ανάγκη που προέκυψε, σε ευπαθείς ομάδες και σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη αδέσποτων.
Δεν ασχολήθηκα με τον Δήμο ούτε για να επωφεληθώ, ούτε για να πλουτίσω, ούτε για εκμεταλλευτώ καταστάσεις, ούτε γιατί είχα ανάγκη από χρήματα.
Επιπλέον, η οικογένειά μου κι εγώ προσφέραμε και προσφέρουμε συνεχώς σε συλλόγους και φορείς, αλλά και σε συμπολίτες μας που βρέθηκαν σε ανάγκη, χωρίς ούτε να δημοσιοποιήσουμε ούτε να προβάλουμε τέτοιες κινήσεις.
Στον τόπο μας λοιπόν έχω δώσει, δεν έχω κερδίσει ούτε ένα ευρώ.
Γιατί για μένα η τοπική αυτοδιοίκηση είναι μεράκι. Και ο δήμος Φιλοθέης – Ψυχικού, αγάπη!